to górna (najwyższa) część budynku, mająca za zadanie przykrycie i osłanianie go przed wpływami atmosferycznymi. Składa się z konstrukcji nośnej i pokrycia. Konstrukcja dachu w budynkach o średniej wielkości jest zazwyczaj wykonana z belek drewnianych, przy większych odległościach pomiędzy ścianami zewnętrznymi stosuje się konstrukcje stalowe, żelbetowe  lub z drewna klejonego. Materiał pokrycia zależy od strefy klimatycznej, lokalnego stylu i architektury budynku. Używane są zarówno pokrycia tradycyjne, takie jak strzecha, gont czy łupek, jak i współczesne systemy pokryć dachowych zawierające membrany izolacyjne i warstwy wodoodporne. Kąt nachylania dachu również zależy od lokalnych uwarunkowań i projektu architektonicznego. W niektórych budynkach współczesnych istnieje niewielka różnica pomiędzy dachem a ścianą zewnętrzną, efekty takie uzyskuje się również przez użycie stropodachu.

Rodzaje dachów:
A - płaski, B - jednospadowy, C - dwuspadowy, D - trójspadowy, E - czterospadowy, F - naczółkowy, G - półszczytowy, H - mansardowy, I - uskokowy, J - wklęsły, K - pilasty, L - dwukrzywiznowy, M - namiotowy, N - rombowy, O - hełm ośmiokątny(wieżowy), P - wieżowy, R - stożkowy, S - kopulasty (źródło. p. Adam Świergul)

jest ściśle związana z inżynierią lądową. Jest to nauka o pracy i badaniach ośrodka gruntowego dla celów projektowania i wykonawstwa budowli ziemnych i podziemnych oraz fundamentów budynków i nawierzchni drogowych. Jest to nauka interdyscyplinarna, wykorzystująca gruntoznawstwo, mechanikę gruntów, fundamentowanie, geologię  - w szczególności inżynierską, chemię, fizykę, mechanikę budowli, reologię  etc. W krajach zagrożonych ryzykiem trzęsień ziemi odpowiednia ocena warunków gruntowych ma istotne znaczenie dla ochrony budynku przed zniszczeniem podczas drgań sejsmicznych.

W ramach badań geotechnicznych wyróżnia się trzy etapy:

- badania wstępne
- badania w fazie wykonywania budowli
- kontrola zachowania się górotworu i weryfikacja wyników badań w fazie użytkowania budynku lub budowli.

to określenie wysoko zaawansowanego technicznie budynku. Inteligentny budynek posiada system czujników i detektorów oraz jeden, zintegrowany system zarządzania wszystkimi znajdującymi się w budynku instalacjami. Dzięki informacjom pochodzącym z różnych elementów systemu, budynek może reagować na zmiany środowiska wewnątrz i na zewnątrz, co prowadzi do maksymalizacji funkcjonalności, komfortu i bezpieczeństwa oraz minimalizacji kosztów eksploatacji i modernizacji. System inteligentnego budynku nie może wpływać negatywnie na ludzi znajdujących się w jego środowisku. System zarządzania budynkiem (ang. BMS - Building Management Systems) znajduje zastosowanie w budynkach biurowych, przemysłowych i instytucji.

Polem działania tego systemu jest integracja, kontrola, monitorowanie, optymalizacja i raportowanie  takich elementów jak:

- sieć teleinformatyczna,
- sterowanie oświetleniem wewnętrznym i zewnętrznym w zależności od stanu obecności osób w pomieszczeniach oraz ruchu, w oparciu o natężenie światła itp.,
- sterowanie ogrzewaniem osobnych pomieszczeń,
- sterowanie wentylacją, klimatyzacją i filtracją w oparciu o parametry jakości powietrza tj. zawartość dwutlenku węgla i wilgotność,
- symulacja obecności,
- ochrona bytu i mienia,
- system alarmowy i monitoring,
- system przeciwpożarowy,
- system kontroli dostępu,
- system zasilania UPS,
- system pogodowy,
- obsługa urządzeń audio-video i innych codziennego użytku,
- złożony system personalizacji,
- system sterowania oddymianiem pożarowym, sterowanie i monitorowanie klap przeciwpożarowych